Toen ik 14 was moest ik van mijn moeder op dansles. Als rechtschapen puber wilde ik niet, maar ja, momma says, dus gegaan. En nooit meer gestopt! Echt waar, het beste idee ooit! Inmiddels dans ik nu bijna 40 jaar... Shit man, ik word oud.
Dansavonden, groepsles en regelmatig privéles, maar de stap naar de wedstrijdklasse heb ik nooit gemaakt. Enerzijds is het de tijd die je kwijt bent als je echt daarvoor wilt gaan, maar ik heb ook nog een gezin en werk, anderzijds heb ik niet zo veel met de poppekast die rondom wedstrijden hangt. Het gaat mij om het dansen zelf, het gevoel van harmonie met je danspartner en de muziek. Een goede dansavond kan ik echt een aantal dagen op teren. Heb een voorkeur voor ballroom, juist ook vanwege de complexiteit als danspaar, maar als we er voor trainen blijk ik ook latin leuk te vinden. Wie had dat ooit gedacht?
Maar hey, bijna 40 jaar, het is niet zo dat ik alleen een quickstep kan. Inmiddels zo veel kilometers gemaakt dat het dansen ook best wel redelijk lukt, het zou raar zijn als dat niet zo was. Men denkt vaak dat ik NADB B-klasse wedstrijden dans, dus dat hou ik maar als niveau aan. Ik ervaar het in ieder geval als een compliment. 😊 Andere dansen, zoals Argentijnse Tango en Salsa, zijn ook erg leuk, maar heb ik veel minder kilometers in gemaakt.